1. เกิดจากการติดเชื้อโรค สามารถแพร่กระจายเชื้อให้คนใกล้ชิดได้ เช่น ติดเชื้อไวรัส เชื้อแบคทีเรีย เชื้อวัณโรค ทางจมูก หลอดลม โพรงไซนัส ปอด ทำให้เกิดอาการไอขึ้นมา 
2. อาการไอเรื้อรังที่ไม่ได้มาจากการติดเชื้อ อาจมาจากหลายปัจจัย เช่น เด็กเป็นภูมิแพ้โพรงจมูก  โรคหืด กรดไหลย้อน  มีแปลกปลอมค้างอยู่ในทางเดินหายใจ โรคหัวใจบางชนิด หรือเกิดจากผลข้างเคียงของยา รวมไปถึงหลอดลมไวต่อสิ่งแวดล้อมทั้งในบ้านและนอกบ้าน เช่น ควันบุหรี่ ควันต่างๆ สารเคมี  และยังเกิดได้จากปัจจัยอีกหลายอย่าง โดยลักษณะอาการไอสามารถเกิดขึ้นได้หลายรูปแบบ ทั้ง ไอแห้งๆ  ไอก้องๆ และไอแบบมีเสมหะ 

การตรวจวินิจฉัยโรคไอเรื้อรัง 

การตรวจอาการไอเรื้อรังจำเป็นอย่างยิ่ง พ่อแม่ต้องสังเกตอาการอย่างละเอียด แจ้งให้แพทย์ทราบ ว่าลูกเริ่มไอตั้งแต่เมื่อไหร่ อาการไอนี้เกิดขึ้นนานแค่ไหนแล้ว ไอแบบแห้งหรือไอเปียก ช่วงเวลาสถานที่หรือสิ่งแวดล้อมที่ทำให้เกิดอาการไอ และแพทย์จะถามประวัติว่าเด็กมีโรคประจำตัว เช่น มีประวัติแพ้อาหาร แพ้อากาศ  หืด หรือไม่ มีประวัติสัมผัสโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจใดๆ เช่น ไข้หวัดใหญ่  หรือ วัณโรคภายในครอบครัวมาก่อนบ้างหรือไม่ หรือสิ่งแวดล้อมอย่างเช่น คนในบ้านสูบบุหรี่ หรืออาศัยอยู่ในโรงงาน หรือแหล่งสารเคมีใดๆ หรือไม่ เพื่อใช้ข้อมูลประกอบการตรวจร่างกายทั้งทางเดินหายใจส่วนบนและทางเดินหายใจส่วนล่าง  

หากประวัติและการตรวจร่างกายยังไม่สามารถวินิจฉัยได้ จำเป็นต้องตรวจค้นทางห้องปฏิบัติการเพิ่มเติม ดังนี้ 

• ตรวจเลือด  
• ตรวจน้ำมูก/เสมหะ  
• ตรวจหัวใจและหลอดเลือด  
• เอกซเรย์ระบบทางเดินหายใจ  
• ตรวจสมรรถภาพปอด  
• ตรวจหาสารก่อภูมิแพ้ระบบทางเดินหายใจ