3 min read
3.7“
Ms.Tassanee P (Khun Bow) ဟာ ကလေးနှစ်ယောက်မိခင်ဖြစ်သလို အောင်မြင်တဲ့နိုင်ငံတကာ ကုမ္ပဏီကြီးမှာ အထင်ကြီးလေးစားစရာဝန်ထမ်းတစ်ဦးအနေနဲ့ လုပ်ကိုင်နေသူဖြစ်ပါတယ်။ အလုပ်ထဲမှာ နှစ်ပေါင်းများစွာ နှစ်မြုပ်လုပ်ကိုင်နေခဲ့တဲ့ Khun Bow ဟာ သူမရဲ့ ကျန်းမာရေးအတွက် ဂရုစိုက်ဖို့ကိုတော့ သတိမရခဲ့ပါဘူး။ (၇) လတာ နောက်ကျပြီးမှ လုပ်ဆောင်ခဲ့တဲ့ ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမှု ရလဒ်နဲ့အတူ Khun Bow အတွက် သတင်းဆိုးတစ်ခုလည်း ပါလာခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကတော့ သူမ မှာ ရင်သားကင်ဆာရောဂါ ရှိနေပြီလို့ သိလိုက်ရတာပါပဲ။
”
ပြီးခဲ့တဲ့နှစ်အနည်းငယ်က ကျွန်မကိုသီးသန့်ကုပေးနေတဲ့ဆရာဝန်က ရင်သားကင်ဆာအတွက် Dr.Wichai နဲ့ စစ်ဆေးတိုင်ပင်ဖို့ အကြံပေးခဲ့တယ်။ ရင်သားဓာတ်မှန် နဲ့ အာထရာစောင်းရိုက်ကြည့်လိုက်တော့ ကျွန်မ ရင်သားတစ်ဝိုက်မှာ အကျိတ်သေးသေးလေးတွေ လေး ငါး ခုလောက်တွေ့ခဲ့ရတယ်။ Dr.Wichai က ဒီအခြေအနေကို သေချာစစ်ဆေးစောင့်ကြည့်ဖို့ (၂)နှစ်အတွင်း (၆)လတစ်ခါ လာပြဖို့ပြောခဲ့ပါတယ်။ Dr.Wichai ဘက်က နှစ်စဉ်ကျန်းမာရေးစစ်ဆေးမှုလုပ်ဖို့ ရက်ချိန်းမပြောင်းမချင်း ကျွန်မ အချိန်မှန်သွားခဲ့တယ်။ ဒုတိယမြောက်နှစ်ကျတော့ ကျွန်မလည်း အလုပ်တွေများနေတော့ ဇန်နဝါရီလမှာ Dr.Wichai နဲ့ ပြရမယ့် ရက်ချိန်းကို ရွှေ့ခဲ့တယ်။ ဒါကပြဿနာမရှိလောက်ဘူးလို့ပဲ ထင်ခဲ့တယ်။ တကယ်လည်း အရမ်းကြီး ကြီးကြီးမားမားမဟုတ်နိုင်ဘူးဆိုပြီးပေါ့။ နောက်ဆုံးတော့ ဩဂုတ်လမှာ ရင်သားဓာတ်မှန်နဲ့ အာထရာစောင်းရိုက်ခဲ့တယ်။ အာထရာစောင်းပုံရိပ်အရ ကျွန်မ ညာဘက်ရင်သားမှာ ၁.၅ စင်တီမီတာ လောက်ရှိတဲ့ ပုံမှန်မဟုတ်အကျိတ်တစ်ခုကို တွေ့ခဲ့ရတယ်။ Dr.Wichai က အသားစ ယူဖို့ အကြံပေးတယ်။ ကျွန်မကလည်း သူ့ကိုယုံကြည်ပြီးသားဆိုတော့ ချက်ချင်းပဲ အသားစယူလိုက်တယ်။ အမှန်တိုင်းပြောရင် ကျွန်မ နည်းနည်းကြောက်နေခဲ့ပေမယ့် Dr.Wichai နဲ့ သူ့ လောက်ထောက်အဖွဲ့ ကျွန်မကိုသေချာဂရုစိုက်ပြီး သေချာရှင်းပြခဲ့တယ်။
ကျွန်မစိုးရိမ်နေခဲ့တဲ့အတိုင်းပါပဲ။ အသားစ ယူစစ်လိုက်တော့ ကျွန်မမှာ ရင်သားကင်ဆာဖြစ်နေပြီလို့ Dr.Wichai က အသိပေးတယ်။ ချက်ချင်း ကျွန်မတစ်ခုစဉ်းစားမိလိုက်တယ် ။ ငါ့မှာ ဘာလို့လာဖြစ်နေရတာလဲ ဆိုပြီး။ ကိုယ့်ကိုယ်ကို အရမ်းသနားစရာကောင်းတယ်တွေးပြီး သောကနွံထဲ နစ်နေမယ့်အစား ကျွန်မ အခြေအနေကို လက်ခံနိုင်ဖို့ ကြိုးစားခဲ့တယ်။ ကျွန်မနောက်မှာရှိနေတဲ့ ကျွန်မကလေးတွေ ၊ ကျွန်မ မိသားစုတွေအတွက် ကျွန်မစဉ်းစားခဲ့တယ်။ ဒီအချိန်မှာ အနီးကပ်ဆုံး အားပေးခဲ့တာက Dr.Wichaiပါ ။ လုပ်သင့်တဲ့ အရာတွေအတွက် သူ ကျွန်မကို စပြီး အစီအစဉ်ဆွဲ ရှင်းပြပေးခဲ့တယ်။ ကျွန်မကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်ထဲ ကမ္ဘာမှာ ငါတစ်ယောက်တည်း ဒီရောဂါဖြစ်နေတာမဟုတ်ဘူး … ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါရင်ဆိုင်မယ်ဆိုပြီး သတိပေးနေခဲ့မိတယ်။
ကျွန်မရွေးချယ်ရမယ့် ကုသမှုနည်းလမ်းက Breast Conserving Surgery လို့ခေါ်တဲ့ ရင်သားတစ်ခုလုံး မဟုတ်ဘဲ ရင်သားတစ်သျှူး တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းကို ခွဲစိတ်ဖြတ်ထုတ်ရတဲ့နည်းလမ်းဆိုတာကို Dr.Wichai ကရှင်းပြခဲ့တယ်။ (Sentinel Lymph Node Dissection ခေါ် ကင်ဆာဖြစ်နိုင်တဲ့ ပြန်ရည်ကျိတ်(Lymph Node) တစ်ခုတည်းကိုသာ ဖယ်ထုတ်ခြင်းဖြစ်ပါတယ်။) ခွဲစိတ်မှုရဲ့ ဦးဆုံးလုပ်ဆောင်မှုကတော့ ရေဒီယိုသတ္တိကြွဓာတ်ပစ္စည်းတွေကို ကင်ဆာဖြစ်နိုင်တဲ့ ပြန်ရည်ကျိတ်အနေအထားအတိုင်း အကျိတ်ထဲကို ဆေးထိုးသွင်းလိုက်မယ်။ အဲဒီနောက်မှာတော့ ရောဂါဗေဒဆရာဝန်တစ်ဦးက Nodes တွေကို ဖယ်ရှားပြီး ရှိနေတဲ့ ကင်ဆာဆဲလ်တွေကိုလည်း စစ်ဆေးမယ်။ တကယ်လို့ ကင်ဆာဆဲလ်တွေ့မယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် ပြန်ရည်ကျိတ်(Lymph Nodes)တွေကို ဖယ်ထုတ်ပစ်လိုက်မယ်ပေါ့။
ခွဲစိတ်မှုကတော့ အကျိတ်နေရာမှာ အချင်း ၁ စင်တီမီတာလောက် ခွဲရမှာဖြစ်ပြီး ကင်ဆာ ပျံ့နှံ့မှု ရှိ မရှိ ဆိုတာကို စစ်ဆေးရမှာပါ။ တကယ်လို့ ကင်ဆာပျံ့နေတယ်ဆိုရင် နောက်ထပ် ၁ စင်တီမီတာလောက် ထပ်ခွဲရပါမယ်။ ဒီလိုခွဲစိတ်မှုကို (၃)ကြိမ်လောက်ပဲ လုပ်လို့ရနိုင်မှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီလိုမှမဟုတ်ရင် ရင်သားတစ်ခုလုံးကို ဖယ်ရှားရမှာဖြစ်ပါတယ်။ ဒီခွဲစိတ်မှုမတိုင်ခင်မှာ ကျွန်မ တော်တော်လေး စိတ်ဓာတ်ကျတဲ့အချိန်တွေရှိခဲ့ပေမယ့် ဒါကို ဖုံးကွယ်ဖို့တော့ မကြိုးစားခဲ့ပါဘူး။ ဒီလိုခက်ခဲတဲ့အခြေအနေ တွေကို ကျွန်မ Dr.Wichai ဆီ ရင်ဖွင့်ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ခွဲစိတ်မှုက အားလုံး ပြီးဆုံးသွားတဲ့အချိန်မှာ အရာအားလုံးက ချောချောမွေ့မွေ့ပြီးသွားတယ်လို့ Dr.Wichaiက ကျွန်မကိုပြောတယ်။ စစ်ဆေးစမ်းသပ် တဲ့အချိန်တုန်းက ကင်ဆာဆဲလ်တွေ ပြန်ရည်ကျိတ်တွေထိ ပျံ့နှံ့နေတယ်ဆိုပေမယ့် ကျွန်မအတွက် ခွဲစိတ်ကုသမှု တစ်ကြိမ်ပဲလုပ်ဖို့ လိုအပ်ခဲ့တယ်။ ဒီနေရာမှာ Dr.Wichai ကို အများကြီး ကျေးဇူးတင် ကြောင်း ကျွန်မပြောချင်တယ်။ သူ့ရဲ့ ဆေးပညာကျွမ်းကျင်နှံ့စပ်မှုကြောင့် ကျွန်မရဲ့ရင်သားတစ်ခုလုံး ကို ဖယ်ရှားပစ်လိုက်စရာမလိုဘဲ အစိတ်အပိုင်းအနည်းငယ်သာလျှင် ခွဲစိတ်ဖယ်ရှားခဲ့ရပါတယ်။ ကျွန်မ အများကြီးမခံစားခဲ့ရဘူး။ Dr.Wichai အနေနဲ့ မယုံနိုင်လောက်အောင် ပရောက်ဖက်ရှင်နယ်ကျကျ ကုသ ဂရုစိုက်ခဲ့တာကလည်း အရေးပါ ပါတယ်။ သူနဲ့ ကျွန်မကြားမှာ ဘာမှ စိတ်မတင်မကျဖြစ်စရာ မရှိခဲ့ပါဘူး။ သူ့ကို ယုံကြည်သလို ကျွန်မ မိသားစုဝင်တစ်ယောက်လို ဖြစ်လာခဲ့ပါတယ်။
Dr.Wirote ရဲ့ ကုသမှုနဲ့ ခီမိုဆေးသွင်းဖို့ Dr.Wichai က ကျွန်မကို အကြံပေးခဲ့တယ်။ Dr.Wirote က ကျွန်မလိုဘဲ ရှင်းရှင်နဲ့ ဘွင်းဘွင်းပြောတတ်တဲ့ သူပါ။ သူနဲ့ ကျွန်မကြားမှာက အပေးအယူမျှတယ်။ ကျွန်မဘဝကို ခီမိုဆေးသွင်းပြီး မဖျက်ဆီးပစ်ချင်ဘူးလို့ သူ့ကိုပြောဖြစ်ခဲ့တယ်။ သူများတွေ ဘယ်လောက်ထိ ကြံ့ကြံ့ခံရင်ဆိုင်ခဲ့ကြလဲဆိုတာကို ကျွန်မ သင်ခန်းစာယူတယ်။ အတတ်နိုင်ဆုံး ကျွန်မ ဘဝမှာ အသက်ဆက်ရှင်ချင်တယ်။ အထူးသဖြင့် ကျွန်မ အလုပ်နဲ့ ကျွန်မ မိသားစုအတွက်ပေါ့။ Dr.Wirote က ကျွန်မကို သေချာနားလည်အောင်ပြောပြအကြံပေးခဲ့ပြီး ခီမိုဆေး (၈)ကြိမ်ထိ သွင်းခဲ့ရ တယ်။ ကျွန်မအနေနဲ့ ဆံပင်တွေကျွတ်နိုင်မှာမို့လို့ စပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကြိုတင်ပြင်ဆင်နိုင်ဖို့ သူပြောခဲ့တယ်။ ကျွန်မ ဆံပင်တုတွေ ကြိုဝယ်ထားခဲ့တယ်။ ခီမိုဆေးသွင်းပြီး (၁၄)ရက်အကြာမှာ ကျွန်မ ဆံပင်တွေ စကျွတ်လာတယ်။ နောက်နေ့ကျတော့ ကျွန်မ အကုန် ကတုံးတုံးပစ်လိုက်တယ်။
ကျွန်မဆံပင်တုတပ်ထားတာကို ကျွန်မခင်ပွန်းစမြင်တဲ့အချိန် ပြောတဲ့စကားက မင်းအရမ်းလှတာပဲ ဒါလင် တဲ့ ။ ခင်ပွန်းသည်ရဲ့ ပံ့ပိုးအားပေးမှုကြေင့်လည်း ကျွန်မ ဝမ်းသာရပါတယ်။ အား ဖြစ်ရပါတယ်။ ကမ္ဘာပေါ်မှာ အလှဆုံး ကင်ဆာရောဂါသည်အမျိုးသမီးဖြစ်လာဖို့မှန်းထားတယ် လို့ကျွန်မ သူ့ကို စ နောက်ခဲ့တယ်။
ခီမိုဆေးသွင်းပြီး ပထမဆုံး (၇) ရက်က အခက်ခဲဆုံးအချိန်တွေပေါ့။ အရမ်းမောပြီး အစာအိမ်က မခံမရပ်နိုင်အောင် အောင့်တာကို ခံစားရတယ်။ ဆေးရုံမှာ တစ်ညလုံး အလူးအလိမ့်ခံစားခဲ့ရတဲ့ အချိန်တွေရှိခဲ့တယ်။ ဒါပေမယ့် ဆေးရုံက ဆရာဝန်တွေနဲ့ သူနာပြုတွေအားလုံးက အရမ်းကြင်နာပြီး ကျွန်မကို အရမ်းဂရုစိုက်တယ်။ ကျွန်မအတွက် အရမ်းခက်ခဲတဲ့နေ့တွေမှာ ဒီလိုခံစားနေရတဲ့ အမျိုးသမီး တွေအများကြီးရှိပါသေးလား ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ ကျွန်မ ကိုယ့်ဘာကို ပြန်နှစ်သိမ့် သတိပေးဖြစ်ခဲ့တယ်။ ခုထိ ခက်ခဲပေမယ့်လည်း ကျွန်မ ကိုယ်တိုင် ကောင်းမွန်တဲ့အရာတွေကို လုပ်နေတာပဲလေ ဆိုပြီး စိတ်ဖြေတယ်။ ပြန်ကောင်းလာမယ့်နေ့ကို ကျွန်မ မျှော်နေခဲ့တာပေါ့။
ကင်ဆာဖြစ်လို့ ဘဝမှာ မပျော်ရတော့ဘူးရယ်လို့ မဟုတ်ပါဘူး။ ကိုယ့်ရဲ့ ကန့်သတ်ထားတဲ့ ဘောင်တွေက ဘာတွေလဲဆိုတာကို နားလည်အောင်လုပ်ခဲ့တယ်။ ပင်ပန်းလာရင် ကျွန်မ အနားယူလိုက် တယ်။ အလုပ်တွေ ဝန်ပိတဲ့အထိ မလုပ်မိအောင် ကြိုးစားတယ်။ ကျန်းမာရေးနဲ့ညီညွှတ်အောင် စားပြီး လုပ်နိုင်တဲ့အချိန်မှာ လေ့ကျင့်ခန်းလုပ်လိုက်တယ်။ ခီမိုဆေးသွင်းချိန်မှာ ကျွန်မ ကိုယ့်ကိုယ်ကို ကျန်းမာ တယ်လို့ ထင်ရတာက အရင်ရောဂါမတွေ့ခင်ကတည်းက လေ့ကျင့်ခန်းကို ပုံမှန်လုပ်ခဲ့လို့ပါ။ ကျွန်မ ဘောက်ဆင်ထိုးတယ်။ တင်းနစ်စ် ရိုက်တယ် ။ ကြက်တောင်ရိုက်တယ် ။ ရောဂါဖြစ်ကြောင်း သိပြီးနောက်မှာ ကျွန်မ အပေါင်းအသင်းဆန့်လာပြီး ကိုယ့်ကို ဂရုစိုက်သူတွေနဲ့ အဆက်မပြတ်အောင် နေတတ်လာတယ်။ နည်းနည်းလေး အားရှိလာလို့ လုပ်နိုင်ရင် အလုပ် လုပ်လိုက်တာပဲ။ ပြီးတော့ ကျွန်မ ဝါသနာပါတဲ့ အက နဲ့ စန္ဒရား တီးတယ်။ ငါဟာ တန်ဖိုးရှိတယ်ဆိုတဲ့အတွေးမျိုး ဖြစ်စေန်ိုင်တဲ့ ဟာမျိုးတွေ ၊ ငါလုပ်နိုင်သေးပါလားဆိုတဲ့ ဆိုတဲ့အရာမျိုးတွေကို ရှာကြံလုပ်တယ်။
နောက်တစ်ခု ကျွန်မ အမြဲ ခေါင်းထဲတွေးနေခဲ့တာက ငါဟာ ထက်မြက်ပြီး အရည်အချင်းရှိတဲ့ ဆရာဝန်တွေ လက်ထဲမှာရှိတယ်။ အရမ်းကောင်းတဲ့ ဆေးရုံကြီးတစ်ခုမှာ ကုသမှုခံယူနေတယ်ဆိုတာပါပဲ။
ရောဂါဖြစ်တာကို သိလိုက်ရချိန်ကတည်းက ကိုယ့်ကျန်းမာရေးကို ဂရုစိုက်ပြီး အမြဲတမ်း မျှော်လင့်ချက် ထားခဲ့တယ်။ ရင်သားကင်ဆာရောဂါဖြစ်တယ်ဆိုတာက ဘဝကိုအမြဲတမ်းအရှုံးပေးဖို့ မဟုတ်ပါဘူး။ အခြေအနေကို လက်ခံယုံကြည်နေသရွေ့ ကျွန်မဘဝလှပနေဆဲဆိုတာကို ကျွန်မရှာသိန်ိုင်ပါတယ်။ ကျွန်မသိပ်ကြိုက်တဲ့ အဆိုတစ်ခုရှိတယ်.. “ ဘာဖြစ်ဖြစ်လက်ခံလိုက်ပါ။ ဖြစ်ခဲ့တာတွေကို လျစ်လျူရှု လိုက်ပါ။ ဖြစ်လာသမျှကို ယုံကြည်ပါ ” ။ လက်ရှိတစ်ခဏအခြေအနေကို ကျွန်မ ပျော်ပျော်ပဲနေတယ်။ အနာဂတ်ဟာ လက်ရှိပစ္စုပ္ပန်ကို ရောင်ပြန်ဟပ်တယ်ဆိုတာကို ကျွန်မယုံတယ်လေ။ ဖြစ်လာတဲ့အခြေ အနေကို ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ အကောင်းမြင်စိတ်ရှိမယ်ဆိုရင် ခံစားမှုဝေဒနာတွေသက်သာပါတယ်။
ကျွန်မ အနာဂတ်ကိုပဲ လှမ်းမျှော်ကြည့်မိတယ်…….
(၃)ပတ်ခြားတစ်ခါသွင်းရတဲ့ ခီမိုဆေး (၈)ကြိမ်သွင်းပြီး (၈)လအကြာ ၊ ဓာတ်ရောင်ခြည်ကုထုံး အကြိမ်(၂၀) ကုသမှုခံယူပြီးနောက် Khun Bow တစ်ယောက် အချိန်ပြည့် လုပ်ငန်းခွင်ကို ပြန်ဝင်နိုင် ပြီဖြစ်ပါတယ်။ နောက်ထပ် (၅)နှစ်လောက်ထိတော့ ဟော်မုန်းဆိုင်ရာကုသမှုတွေနဲ့ နေ့စဉ်ဟော်မုန်း ဆန့်ကျင်ဆေးတွေသောက်နေရဦးမှာပါ။ သူမဟာ ဆရာဝန်ရဲ့ ဂရုစိုက်ကုသမှုအောက်မှာ ပုံမှန် ပြန်လည် စစ်ဆေးမှုတွေကို ပြုလုပ်နေပါတယ်။
Khun Bow အနေနဲ့ ဒီကာလအတွင်းရရှိခဲ့တဲ့ ပြန်လည်မျှဝေလိုတဲ့ အကြံပြုချက်များကတော့ -
၁။ အကောင်းဘက်မှတွေးခြင်း (သို့မဟုတ်) အကောင်းမြင်စိတ်ရှိခြင်း က ကျွန်တော်တို့ ဖြတ်သန်းရတဲ့ဘဝတစ်လျှောက် အခက်အခဲပြဿနာများကို ဖြေရှင်းပေးနိုင်တဲ့ သော့ချက် ဖြစ်ပါတယ်။ အထူးသဖြင့် သဘောထားကြီးမှုကို ထိန်းပြီး ဘာအကြောင်းဖြစ်ဖြစ် လက်ခံနားလည်နိုင်ခြင်းက အခက်အခဲတွေနဲ့ မမျှော်လင့်တဲ့ အခြေအနေတွေကို ကိုင်တွယ်ရာ မှာ အထောက်အကူပြုပါတယ်။ အဓိက ကတော့ သည်းခံစိတ်မွေးဖို့ပါ။
၂ ။ သင်အကြောင်းကို သင်သိထားတာထက် ဘယ်သူမှ ပိုမသိနိုင်ပါဘူး။ ကိုယ့်ဘာကို သတိပြုမိတဲ့ အခြေအနေနဲ့ပတ်သက်လို့ ဆရာဝန်တွေကို သေသေချာချာ မေးမြန်းဖို့ တွန့်ဆုတ်မနေပါနဲ့။ ဆရာဝန်နဲ့ လူနာကြားက ဆက်ဆံမှုက အရေးကြီးပါတယ်။ အကောင်းဆုံးသော ကုသစောင့်ရှောက်မှုတွေအတွက် သင်ကိုယ်တိုင် ရှင်းရှင်းလင်းလင်း သိထားနားလည်ဖို့လိုပါတယ်။
၃ ။ အလုပ်နဲ့ ဘဝကို ညီမျှအောင်လုပ်ပါ။ အာဟာရမျှတအောင် စားခြင်း (အာဟာရအုပ်စု (၅) အုပ်စုပါဝင်အောင်စားခြင်း ) ၊ ကောင်းစွာအိပ်စက်အနားယူခြင်း ၊ လေ့ကျင့်ခန်းပုံမှန်လုပ်ခြင်း အားဖြင့် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ဂရုစိုက်ပါ။
ဆက်သွယ်ရန်
ကျန်းမာရေးအတွက် စိတ်ပူမိသမျှ
သိချင်တာရှိရင် မေးခဲ့ပါ။
